Ξύπνησες.
Ανοίγεις τα μάτια.
Τρίβεις τα μάτια, μήπως και χωνέψεις οτι πρέπει να σηκωθείς. Μια μουτζούρα απο μάσκαρα στο αριστερό σου χέρι. Πάλι δεν ξεβάφτηκες χθες. Τελικά μπορεί το μακιγιάζ να είναι τέχνη, αλλά και το ντεμακιγιάζ...
Πρέπει να σηκωθείς.
Ωραίο το σημερινό φθινοπωρινό πρωινό. Φοράς το τζιν σου, το εφαρμοστό, το λίγο ξεβαμμένο, που δε σε πρόδωσε ποτέ. Κοιτάς έξω απο το παράθυρο ενώ κουμπώνεις ένα-ένα τα κουμπιά του πουκαμίσου.
Μουσταρδί φύλλα και γκρι σύννεφα. Μωβ λουλούδια και καταπράσινη υγρασία στους τοίχους των πολυκατοικιών. Τα πάντα γύρω σου είναι έμπνευση.
Περιμένεις πως και πως την επόμενη βροχή, για να καλέσεις σπίτι αυτούς τους δυο τρεις φίλους με τις ομπρέλες τους. Να κάτσετε στο φρεσκοβαλμένο χαλί, γύρω απο το τραπέζι του σαλονιού, με αχνιστό τσάι γιασεμί και μπισκότα Παπαδοπούλου.
Δένεις τα παπούτσια σου.
Το φθινόπωρο είναι γεμάτο νέες αρχές συνοδευμένες απο συννεφιά και γέλια, και εσύ είσαι πανέτοιμη και σχεδόν ντυμένη για να αρχίσεις τις περιπλανήσεις αυτής της εποχής.
Αρπάζεις την τσάντα σου. Είναι ώρα να φύγεις.
Παίρνεις το λεωφορείο. Σε μισή ώρα ραντεβού στο κέντρο. Και κάπως έτσι όλα αρχίζουν...παίρνοντας ένα λεωφορείο για το κέντρο. Καλή αρχή λοιπόν και μη ξεχνάς, just OneFashionSpoon is enough to make your life sweeter...
( jeans: Killah, shirt & vest: my father's, shoes & bag: vintage )
